1990 

Een renovatie van Dierdonk werd door de Gemeente gepland, en aan het eind van het eerste gesprek hierover, kwam wethouder Meijer voor MULO met het verrassende voorstel om weer te verhuizen, maar nu naar een eigen accommodatie.

​

Het werd het huidige terrein aan de Rivierensingel, waarvan men nu al weer 10 jaar de bewoner is. Gelegen voor de nieuwe wijk Brouwhuis, bleek het vooral voor de jeugd een grote trekpleister en zo is het ledental inmiddels gestegen tot rond de 180. Sportief gezien ging het in de eerste jaren hier uitstekend, wat tot uiting kwam in de promotie van het 1e herenteam naar de landelijke 2e klasse en 2 jaar later, in de promotie van de dames naar de hoofdklasse van het district.

​

De KNBSB veranderde intussen van structuur en zo werd ook de landelijke 2e klasse van de heren, hoofdklasse DISTRICT. Vanaf dat moment was er van enige terugslag op sportief terrein spraken. Hoewel het 1e herenteam niet degradeerde, werd men wel laatste. Enkele oudere spelers stopten of gingen naar een andere vereniging, terwijl daarnaast nog eens twee werpers wegvielen. Een verzoek tot degradatie werd afgewezen en met goede jongeren en aanvulling uit heren 2 probeerde men zich te handhaven wat niet lukte. In die periode werd er een nieuwe organisatie opgezet, aangepast aan het grote ledental. Deze organisatie kreeg op een speciale vergadering steun van velen en de schouders werden er onder gezet.

​

Na deze moeizame periode van herstructurering gaat het MULO nu weer voor de wind. Vooral de opleidingen werden voortvarend aangepakt. In 3 jaar tijd werden maar liefst 50 leden op cursus gestuurd, 20 jeugdcoaches, 25 scheidsrechters honkbal en softbal en 7 scoorders. Het coaching-niveau steeg derhalve en mede daardoor komt onze jeugd op een redelijk aanvangsniveau. Daar de opleiding voor softbalpitchers de laatste jaren wat stagneerde, omdat de specifieke kennis binnen de club ontbrak, heeft men tijdelijk Margot Mels aangetrokken om daar aan te werken. In een aantal trainingen neemt zij zowel de jeugd als de senioren onder handen om dit te verbeteren. Binnen de nieuwe Technische Commissie wordt nu sterk gewerkt aan betere doorstroming, en vooral aan teams die samengesteld zijn uit spelers van gelijke leeftijden. Deze teams kunnen langer in dezelfde samenstelling spelen en collectief door goed opgeleide coaches en trainers naar een beter niveau worden gebracht.

​

1995 1995 was een succesvol jaar voor MULO. Allereerst werden we gekozen tot:

Beste sportvereniging

van Helmond

en het 1e herenteam onder leiding van Hans Heldens promoveerde naar de Overgangsklasse van het District Zuid. En passant werd dit team genomineerd met vier andere teams als "Sportploeg van het jaar". Op de sportgala-avond werden de prijzen uitgereikt in de vorm van de sportpenning van de gemeente Helmond. Het 1e damesteam degradeerde in 1994 vrijwillig om hierdoor de opstap voor de jeugd wat te vereenvoudigen. Ook het aspiranten team honkbal wist een kampioenschap te behalen. In dit jaar werd een begin gemaakt, olv Sportservice Noordbrabant, met het opstellen van beleidsplannen. Het eerste tweedaags internationaal honkbal en softbal tournooi om de Brabant Cup werd in een prachtig nazomers zonnetje gespeeld.

1996 Wederom werd MULO genomineerd voor beste sportverenging van 1997. Het 1e herenteam bereikte een 3e plaats en de dames namen een plaats in de middenmoot van hun klasse in. De meisjes aspiranten softbal behaalden een prachtig kampioenschap. De tweede editie van de Brabant Cup was weer van een hoog gehalte. De beleidsplannen kregen gestalte.

  

​